Herpes is een virale infectie veroorzaakt door het herpes simplex virus waarvan er twee vormen zijn. Ondanks dat beide strengen zowel orale als genitale herpes veroorzaken, komen de twee over het algemeen voor op verschillende delen van het lichaam. HSV-1 wordt over het algemeen aangetroffen bij herpes op het mondgebied, waardoor een koortslip rond de mond ontstaat. HSV-2 wordt voornamelijk geassocieerd met herpes genitalis, een infectie die zich manifesteert in het genitale en anale gebied. Maar ondanks deze feiten over het virus en de vele voorzorgsmaatregelen, vraag je je toch af hoe je herpes kunt krijgen, zelfs als je bescherming gebruikt.
Dit is een cruciale vraag, omdat het een kwestie is van tegenstrijdige moeilijkheden bij de overdracht van herpes en beperkingen in verband met barrières zoals condooms. Het is nuttig om te weten hoe herpes wordt overgedragen, waarom bescherming niet altijd waterdicht is en welke factoren bijdragen aan doorbraakinfecties, zodat patiënten beter zijn toegerust om beslissingen te nemen over hun eigen seksuele gezondheid.
Basiskennis over hoe je herpes krijgt
Herpes is een van de ziekten die wordt overgedragen door contact en die rechtstreeks worden verspreid door het aanraken van een persoon die besmet is met het virus wanneer het virus actief is. Het gebeurt tijdens elk type van seksuele activiteit, met inbegrip van vaginale en anale en orale geslachtsgemeenschap. Om zeker te weten of je besmet bent, kun je een Herpes test online doen, wat een handige manier is om snel duidelijkheid te krijgen. Herpes is echter geen ziekte die resulteert in de uitwisseling van vloeistoffen, hoewel het kan worden gecontacteerd bij contact tussen het virus en andere slijmvliezen of huid, waar microscopische scheurtjes of schaafwonden te zien zijn.
HSV-1 wordt het meest overgedragen door contact met de mond, zoals zoenen, en door oraal-genitaal contact. HSV-2 wordt seksueel overgedragen, maar beide stammen kunnen een infectie veroorzaken in de mond en in de genitaliën, dus de infectie kan het gevolg zijn van verschillende transmissieroutes.
Hoe krijg je herpes, zelfs met bescherming? Dat is de vraag. Laten we deze vraag eerst beantwoorden door de aard van het virus en de beperkingen van de meest gebruikte vormen van bescherming te begrijpen.
Condooms en de overdracht van herpes: De grenzen van bescherming
Volgens sommige mensen zijn condooms een van de veiligste middelen om de verspreiding van soa’s te voorkomen. Bij herpes is dit echter niet het geval omdat het gebruik van condooms gedeeltelijk ineffectief is omdat herpesinfectie meestal plaatsvindt als gevolg van direct huidcontact. Condooms bedekken de penis in het geval van een mannencondoom of de binnenwanden van de vagina in het geval van een vrouwencondoom. Hoewel ze een barrière vormen die de uitwisseling van lichaamsvloeistoffen kan voorkomen, is herpes voor de overdracht niet afhankelijk van dergelijke vloeistoffen.
Herpes wordt doorgegeven door direct contact van de huid en het is mogelijk om zelfs lichaamsdelen te besmetten die niet door een condoom worden bedekt. Het virus kan bijvoorbeeld op het scrotum, de schaamlippen, de billen, de binnenkant van de dijen of zelfs de onderbuik zitten, afhankelijk van waar de actieve zweertjes of laesies zich bevinden. Als deze gebieden in contact komen met de huid van een geïnfecteerde persoon, bestaat er een risico op overdracht.
Hoewel ze dus de kans op het doorgeven van herpes verkleinen, is niemand er 100% tegen beschermd. Een van de meest gestelde vragen is dan ook: “Hoe kan iemand herpes krijgen, zelfs met bescherming?”. Eerlijk gezegd, omdat niemand alle delen kan bedekken waar de infectie heerst, breekt ze soms door.
Doorbraakinfecties: Hoe herpes door de bescherming heen glipt
In deze context wordt van een doorbraakinfectie gesproken wanneer herpes wordt overgedragen, zelfs als bescherming zoals condooms worden gebruikt. Hier zijn verschillende redenen voor, die voornamelijk te maken hebben met het virus en de aard ervan, naast de beperkingen die er zijn met barrières zoals condooms.
Virusverspreiding buiten het dekkingsgebied van het condoom:
Herpes wordt voornamelijk verspreid door virusuitscheiding. Virusuitscheiding verwijst naar de aanwezigheid van het herpesvirus op de buitenste laag van de huid, zelfs als er geen zweertjes of tekenen van infectie zichtbaar zijn. Omdat viral shedding inhoudt dat de geïnfecteerde persoon het virus kan overdragen door deze huidgebieden aan te raken die niet bedekt zijn met een condoom, zijn onveilige seksuele activiteiten riskant voor mensen die besmet zijn met herpes. Dit is vooral alarmerend omdat de meeste mensen niet weten dat er iets aan de hand is als ze het virus uitscheiden, omdat dit kan gebeuren zonder dat er symptomen worden gemeld.
Asymptomatische virusuitscheiding:
De meeste mensen die besmet zijn met herpes zijn asymptomatisch, wat betekent dat ze geen herkenbare symptomen hebben zoals de blaar of zweren. Meer dan de helft van de met herpes geïnfecteerde personen is zich niet bewust van hun infectiestatus. Asymptomatische virusuitscheiding kan met tussenpozen voorkomen en tijdens deze perioden kan een geïnfecteerde persoon het virus nog steeds doorgeven aan een partner.
Asymptomatische uitscheiding is een van de redenen waarom herpes heel gemakkelijk wordt overgedragen, zelfs wanneer voorzorgsmaatregelen zoals condoomgebruik zijn genomen. Het is onwaarschijnlijk dat mensen in deze periodes zichtbare symptomen vertonen; daarom gaan ze vaak onbewust over tot seksuele activiteit, in de veronderstelling dat ze niet besmettelijk zijn. Dit leidt tot doorbraakinfecties en vormt dus nog een uitdaging bij het voorkomen van de verspreiding van herpes.
Hoewel condooms hun beperkingen hebben, zijn ze nog steeds heel effectief in het voorkomen van infectie. Bovendien kan een condoom niet alle plekken op het lichaam met herpes genitalis bereiken en bedekken waar het virus kan voorkomen, zoals de billen, liezen en dijen. Om deze redenen is het onmogelijk om 100% beschermd te zijn tegen de overdracht van herpes.
Blootstelling aan andere gebieden dan de genitaliën:
Zoals hierboven te zien is, kan herpes ook buiten het genitale gebied voorkomen door de dijen, billen en mond binnen te dringen. Met een laesie of virusuitscheiding in de liesstreek of binnenkant van de dijen van iemand die seksuele herpes heeft, is het mogelijk dat een condoom deze gebieden niet voldoende kan bedekken, waardoor een nietsvermoedende partner risico loopt op infectie.
Net als bij herpes genitalis, veroorzaakt door HSV-1, kan orale seks het virus ook overbrengen als men vaginale of anale seks heeft gehad met een condoom. Dit komt omdat condooms alleen de vagina en anus bedekken (waar het condoom moet worden ingebracht), terwijl de mond en lippen niet worden bedekt en kunnen dienen als plaatsen waar het virus zich verspreidt tijdens een uitbraak. Als iemand met orale herpes orale seks heeft met zijn of haar partner, kan het virus gemakkelijk worden overgedragen op de genitaliën van zijn of haar partner, zelfs als het condoom is aangebracht.
Andere preventieve maatregelen
Naast condooms kunnen andere preventieve maatregelen worden gebruikt om de overdracht van herpes te verminderen, maar geen van deze maatregelen zal ooit 100% effectief zijn. Hiertoe behoren gebitsbeschermers, medicijnen en onthouding tijdens uitbraken. Een verdere bespreking van de voordelen en tekortkomingen van elk van deze maatregelen geeft meer inzicht in waarom doorbraakinfecties kunnen voorkomen.
Tanddammen:
Deze kunnen over de vulva of anus worden gelegd tijdens orale seks om vloeistofuitwisseling te voorkomen. Hoewel dental dams de risico’s van herpesoverdracht tijdens orale seks enigszins kunnen minimaliseren, bedekken ze niet alle huidgebieden. Net als condooms beschermen ze alleen de directe gebieden die door de barrière worden bedekt. Al het blootgestelde directe contact van huid op huid wordt overgedragen met herpes omdat herpes zich verspreidt via het dental dam.
Medicatie:
Onderdrukkende medicijnen kunnen worden gebruikt om terugkerende uitbraken en de frequentie en ernst van uitbraken te verminderen. Het gebruik van dergelijke medicijnen kan het uitscheiden van virussen verminderen, waardoor het risico op overdracht afneemt. Hoewel een goede behandeling zeer effectief kan zijn om de kans op overdracht te verkleinen, is het geen manier om te garanderen dat het niet gebeurt. Doorbraakinfecties kunnen nog steeds voorkomen, vooral als er huid-op-huidcontact is met gebieden die het virus uitscheiden.
Vermijd seksuele activiteit tijdens uitbraken:
De meest effectieve preventieve maatregelen tegen het risico op overdracht van herpes zijn onthouding tijdens uitbraken. Als er zich herpeszweren of -blaren hebben ontwikkeld, is het relatief gemakkelijk om deze op te lopen. Maar zelfs als iemand geen uitbraak heeft, kan hij of zij het virus gemakkelijk doorgeven door asymptomatische vervelling. Als iemand zich onthoudt van seksueel contact tijdens een uitbraak, is de kans op besmetting dus niet volledig uitgesloten.
Factoren die het risico op doorbraakinfecties verhogen
Als je je op de juiste manier beschermt, kunnen verschillende factoren een doorbraakinfectie veroorzaken. Deze factoren zijn onder andere de frequentie van het uitscheiden van virussen, de locatie van zweren of laesies, de sterkte van de immuniteit en het type seksuele activiteit.
Frequentie van virusuitscheiding:
Sommige mensen met herpes verspreiden het virus vaker dan anderen. Hoe vaker het virus wordt uitgescheiden, hoe groter de kans is dat de infectie wordt overgedragen, zelfs als het virus door een beschermende barrière wordt bedekt. Het type herpesvirus (HSV-1 of HSV-2), de tijd die verstreken is sinds het begin van de infectie en interindividuele verschillen in immuniteit kunnen bepalend zijn voor het uitscheiden.
Waar de zweren of laesies zich bevinden:
De locatie van pijnlijke plekken kan ook het risico op overdracht bepalen. Zo verhogen laesies op huidgebieden die niet door een condoom worden beschermd, zoals de dijen of billen, het risico op overdracht. Zelfs als de genitaliën worden beschermd, kunnen andere geïnfecteerde huidgebieden door deze bescherming heen breken en de persoon infecteren.
Aard van seksuele activiteit:
Het risico op overdracht verschilt tussen herpes en verschillende seksuele activiteiten. Orale seks zorgt er bijvoorbeeld voor dat het virus wordt overgedragen van de mond naar de genitaliën of vice versa, zelfs met condooms tijdens vaginale of anale geslachtsgemeenschap. Elke activiteit met huid-op-huidcontact, zoals wederzijdse masturbatie en wrijven, kan zorgen voor herpesinfectie door virusuitscheiding op blootgestelde plekken.
Gezondheid van het immuunsysteem:
Het immuunsysteem speelt ook een cruciale rol in het beheersen van herpes recidieven en virusuitscheiding. Mensen met een ondermijnd immuunsysteem, zoals mensen met HIV of andere vormen van kanker en chronische ziekten, krijgen vaker herhalingen en zullen het virus vaker uitscheiden, waardoor het risico op overdracht toeneemt. Daarnaast kunnen stress, ziekte en andere immuunsuppressie een infectie doen opvlammen en een risico op doorbraak van de infectie vormen.
Risicovermindering bij doorbraakinfecties
Hoewel het risico op besmetting met herpes nooit volledig kan worden uitgesloten, zijn er verschillende maatregelen die kunnen helpen om de kans op doorbraakinfecties te verkleinen. Dergelijke maatregelen omvatten regelmatig condoomgebruik, dialoog met seksuele partners en voorbereid zijn op de aanpak van uitbraken en virusuitscheiding.
Regelmatig en correct condoomgebruik:
Een van de meest effectieve manieren om het risico op overdracht van herpes te voorkomen, is om bij elke seksuele ontmoeting consequent en correct condooms te gebruiken. Ook al zijn condooms niet beschermend genoeg om 100% van de overdracht van herpes te stoppen,
Ze verminderen de kans op blootstelling aan plekken die besmet zijn met het virus aanzienlijk. Merk op dat condooms niet alleen gebruikt moeten worden bij vaginale en anale seksuele praktijken, maar ook bij orale seks om overdracht zoveel mogelijk te voorkomen.
Open communicatie met seksuele partners:
Bij het voorkomen van de verspreiding van herpes is communicatie altijd de sleutel. Geef gehoor aan de roep om goede voorlichting en bewustwording, want wie zijn status kent, moet dat aan zijn partner vertellen zodat die de juiste beslissingen kan nemen over bescherming en preventie. Het koppel moet het gebruik van condooms bespreken, al dan niet antiviraal, en of er onthouding zal zijn, vooral tijdens een uitbraak om de kans op overdracht te minimaliseren.
Patiënten die hun medicijnen innemen: Patiënten die lijden aan herpes zullen waarschijnlijk het uitscheiden van virussen en het risico op overdracht minimaliseren als ze zich houden aan de medicatievoorschriften van hun arts. Ze kunnen zich minder vermenigvuldigen, waardoor de kans op uitbarstingen of asymptomatische uitscheiding afneemt. Het is geen genezing, maar antivirale therapie wordt beschouwd als een essentieel hulpmiddel voor infectiebeheersing met minder risico op overdracht op andere personen.
Vermijd geslachtsgemeenschap tijdens de uitbraak
De meest logische manier om herpesinfecties te voorkomen is om af te zien van seksuele gemeenschap tijdens de periodes van uitbraak. Het virus wordt virulenter tijdens uitbraken omdat het kan worden overgedragen tussen individuen als de zweren of zweren aanwezig zijn. Het is een eenvoudige remedie om het risico op het overdragen van de ziekte op je partner tijdens erosieve periodes te minimaliseren.
Regelmatige controles door een arts
Daarom kunnen routinematige follow-ups en soa-screenings het beheer van een herpesinfectie voorkomen door het gemakkelijker te maken om veranderingen en ontwikkelingen in de gezondheidsstatus van een patiënt op te sporen. Artsen kunnen hen begeleiden bij de beste manieren om de overdracht te beperken; antikanker medicijnen kunnen voor hen worden voorgeschreven en artsen kunnen door een patiënt worden bezocht om hun emotionele en fysieke pijnen veroorzaakt door de herpesinfectie te beheersen.
Conclusie:
Hopelijk heb je antwoord gekregen op hoe krijg je herpes na gebruik van bescherming. Het probleem van de overdracht van herpes is zeer complex en kan dus niet volledig worden voorkomen door het gebruik van condooms of andere preventiemethoden. Hoewel condooms het risico op overdracht verkleinen, kunnen ze geen absolute bescherming bieden tegen een herpesbesmetting, omdat herpesbesmettingen vaak plaatsvinden via huid-op-huidcontact en bedekte gebieden niet noodzakelijkerwijs besmet zijn met het virus. Voor een uitgebreide controle is het raadzaam om een SOA test online te doen, omdat sommige mensen asymptomatische virusuitscheiding hebben, die doorbraakinfecties veroorzaakt, zelfs als iemand beschermd is.
Mensen gebruiken consequent condooms om het risico op overdracht te verkleinen, communiceren open met hun partners, gebruiken antivirale geneesmiddelen en onthouden zich bij uitbraken. Dergelijke stappen nemen het risico op herpes niet weg, maar kunnen de kans op verspreiding onder mensen verkleinen en hen helpen bij het nemen van beslissingen over hun seksuele gezondheid.
Vaardig in non-profitorganisaties, anesthesie, spoedeisende geneeskunde, SOA-specialist en curriculumontwikkeling. Sterke onderwijsprofessional met een doctor in de wijsbegeerte (Ph.D.) gericht op ziekten en verpleegkunde met de nadruk op verpleegkundeonderwijs.
