Het humaan papillomavirus, of HPV, behoort tot de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen wereldwijd, met miljoenen geïnfecteerde personen. Hoe krijg je HPV? Hoewel de meesten van jullie het misschien niet weten, is het ook een bedreiging voor jullie leven. Als je weet hoe seksuele activiteit een rol speelt bij de overdracht van dit virus, bescherm je jezelf en je seksuele partners. HPV wordt namelijk overgedragen door intiem huidcontact, waaronder vaginale, anale en orale seks. In tegenstelling tot andere seksueel overdraagbare aandoeningen kan HPV worden veroorzaakt met of zonder dat de symptomen zichtbaar zijn, waardoor het zonder de juiste informatie vrij moeilijk is om de preventie op te sporen en onder controle te houden.
Waar seksuele praktijk de meest gebruikte methode is om HPV over te dragen, is het de moeite waard om op te merken dat penetratie hiervoor geen vereiste is. In wezen kan huidcontact met een geïnfecteerd gebied het virus gemakkelijk overbrengen. Hoewel het gebruik van condooms en dental dams de kans hierop kan verkleinen, is het dus niet mogelijk om alleen daarmee volledige bescherming te garanderen.
In deze blog gaan we dieper in op hoe je HPV krijgt via seksueel contact, de risico’s van een dergelijke infectie en de rol van vaccinatie, veilig vrijen en een HPV test in de preventie ervan. Kennis van de mechanismen van overdracht van HPV kan leiden tot actievere stappen die mensen nemen om hun seksuele gezondheid te beheren.
Hoe krijg je HPV? Manieren waarop het virus wordt overgedragen
De belangrijkste manier waarop dit virus wordt overgedragen is direct huid-op-huidcontact dat kan plaatsvinden bij seksuele activiteiten. Deze seksuele activiteiten omvatten:
- Vaginale geslachtsgemeenschap: Dit virus wordt meestal overgedragen via vaginale geslachtsgemeenschap. Infecties kunnen ook ontstaan wanneer geïnfecteerde huid van de persoon in contact komt met het genitale gebied van de partner, dat vrij is van het virus. Het is ook belangrijk om te beseffen dat een seksueel overdraagbare HPV-infectie niet gepaard gaat met duidelijke tekenen of symptomen bij de geïnfecteerde persoon.
- Anale seks: Er is ook een kans op HPV-overdracht via anale seks, net als bij vaginale seks. Elk direct contact met het anale gebied door een geïnfecteerd persoon met zijn of haar seksuele partner opent een andere route naar mogelijke infectie.
- Orale seks: Het wordt ook overgedragen via orale seks; hoewel er minder over wordt gesproken, is van bepaalde typen HPV, hoogrisicotypen, aangetoond dat ze de keel infecteren en vervolgens orofaryngeale kankers veroorzaken.
- Genitaal contact: Zelfs als er geen penis-vaginale of anale geslachtsgemeenschap plaatsvindt, kan alleen al genitaal contact een manier zijn om HPV over te dragen. Dit komt omdat bij seksuele activiteit met huid-op-huidcontact in het genitale gebied, infecties worden overgedragen.
Kun je HPV krijgen van één enkele seksuele ervaring?
Ja, je kunt HPV oplopen door één enkele geslachtsgemeenschap. Het humaan papillomavirus, ook bekend als HPV, is een van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen die kan worden opgelopen door intensief huid-op-huid seksueel contact tijdens vaginale, anale of orale seks; misschien heb je nooit seks gehad met meerdere partners. Als je met één seksuele partner bent, hoewel die geen symptomen vertoont, kun je naar de dokter gaan omdat hij of zij drager van het virus kan zijn.
HPV is erg besmettelijk en omdat de meeste geïnfecteerden zich er niet van bewust zijn dat ze geïnfecteerd zijn, kan het virus gemakkelijk worden overgedragen in een enkel geval van geslachtsgemeenschap. Ten tweede kan het virus ontstaan en helemaal geen symptomen veroorzaken; het getroffen individu is zich dus niet bewust van zijn toestand. Genitale wratten of abnormale celveranderingen kunnen pas maanden of zelfs jaren na blootstelling verschijnen.
Hoewel condooms en andere beschermende kleding het risico op overdracht verkleinen, zijn ze niet 100% effectief. Dit komt omdat HPV gemakkelijk delen kan binnendringen die een condoom niet bedekt. Daarom is vaccinatie tegen het virus een voorzorgsmaatregel, ongeacht het aantal seksuele partners dat je hebt gehad. De juiste seksuele beslissingen nemen is geen lachertje. Voorlichting over HPV en de gevaren die het met zich meebrengt is erg belangrijk; je komt erachter dat één ontmoeting meer dan genoeg is om de ziekte over te dragen.
Niet-seksuele manieren van overdracht
Hoewel seksuele activiteit de meest voorkomende manier van overdracht van HPV is, kan dit virus ook op niet-seksuele manieren worden overgedragen, zij het minder frequent. Sommige onderzoeken suggereren dat HPV een manier van overdracht van het virus kan zijn via niet-penetratieve seksuele activiteiten zoals:
- Gedeelde persoonlijke voorwerpen: Hoewel de kans klein is, theoretisch mogelijk, kan het delen van persoonlijke dingen zoals handdoeken of scheermesjes, die besmet zijn met een persoon ertoe leiden dat een persoon HPV oploopt. Het is niet bekend dat het virus langere tijd buiten het lichaam blijft.
- Van moeder op kind: Zwangere mensen die besmet zijn met HPV geven de ziekte waarschijnlijk bij de bevalling door aan de pasgeborene. Het resultaat kan een introductie van respiratoire papillomatose zijn, waarbij zich wratten ontwikkelen in de keel van het kind. Hoewel dit zeldzaam is.
Risicofactoren voor HPV-overdracht
Als je weet hoe je HPV kunt krijgen, weet je ook welke factoren de vatbaarheid en daarmee het risico op het ontwikkelen van het virus kunnen verhogen. Dit zijn onder andere meerdere seksuele partners, omdat deze iemand blootstellen aan een hoger risico op het krijgen van HPV; hoe meer partners iemand heeft gehad, hoe groter de kans dat iemand besmet raakt met het virus.
- Onbeschermde seks: Hoewel condooms het risico op overdracht van het virus kunnen voorkomen, biedt het condoom geen volledige bescherming omdat het virus de gebieden kan binnendringen die niet door het condoom worden bedekt. Personen die onbeschermde seks hebben, lopen dus een hoger risico om het virus op te lopen.
- Jonge leeftijd: De oudere leeftijdsgroep bestaat voornamelijk uit late tieners en vroege twintigers, vooral jongvolwassenen zijn kwetsbaarder voor HPV. Dit is deels te wijten aan het feit dat jongeren het grootste aantal seksuele partners hebben in vergelijking met de rest, terwijl ze ook geen goede voorlichting krijgen over seksuele gezondheid.
- Zwak immuunsysteem: Zoals het gebeurt bij immuungecompromitteerde personen, inclusief HIV/AIDS-slachtoffers, is het mogelijk dat de immuniteit van deze personen de persistentie niet efficiënt opruimt. Dit betekent dat hun vatbaarheid voor aanhoudende HPV-infecties hoger is, waarbij personen met een zwakke immuniteit een hogere vatbaarheid hebben.
- Geschiedenis van andere soa’s: Een voorgeschiedenis van andere seksueel overdraagbare aandoeningen verhoogt de kans op HPV. Infectie met andere seksueel overdraagbare aandoeningen stelt een mens bloot aan besmetting met het humaan papillomavirus.
Hoe krijg je HPV zelfs als je partner geen symptomen vertoont?
Het is een veelvoorkomend virus en meestal asymptomatisch omdat veel mensen die drager zijn van het virus geen symptomen ervaren. De stille en onopgemerkte aard van het HPV-virus vergemakkelijkt dus de overdracht van het virus, zelfs als geen van beide partijen zich bewust is van deze infectie. Dus hoe krijg je HPV van een partner die geen tekenen van infectie vertoont?
Het wordt verspreid door direct huidcontact, vooral tijdens geslachtsgemeenschap met de vagina, anus of mond. Dit betekent dat zelfs als condooms worden gebruikt, condooms alleen delen van iemands anatomie bedekken en niet in staat zijn om delen elders te beschermen. Iemand kan de ziekte vele maanden of zelfs jaren bij zich dragen zonder het te weten, omdat het lichaam de ziekte meestal in een sluimerende vorm vasthoudt. Dit betekent dat iemand onbewust HPV aan zijn partner kan doorgeven, hoewel hij of zij misschien niets ergers heeft dan symptoomloze genitale wratten.
Dit is een van de redenen waarom screening, zoals uitstrijkjes en HPV-testen, nodig is om in een vroeg stadium naar infecties te zoeken. Het tweede preventieve middel dat werkt om infectie met het virus te voorkomen en zo het mogelijke risico op overdracht door een geïnfecteerde partner te verkleinen, is vaccinatie tegen HPV.
Kan een condoom volledige bescherming tegen HPV bieden?
Eigenlijk is condoomgebruik een serieuze zaak, omdat het bijdraagt aan het verlagen van de kans op overdracht en de kans aanzienlijk verkleint, vooral als het gaat om vaginale, anale of orale seks, omdat ze een barrière vormen die het contact met de met HPV besmette gebieden vermindert.
Belangrijk is dat condooms, ook al bieden ze geen volledige bescherming tegen de overdracht van HPV, deel blijven uitmaken van preventiemaatregelen die gericht zijn op het elimineren van andere SOA’s. Bovendien wordt het risico op complicaties die gepaard gaan met een HPV-infectie, zoals genitale wratten en HPV-gerelateerde kankers, verminderd door condoomgebruik.
De meest effectieve bescherming komt van het HPV-vaccin in combinatie met condoomgebruik. Het is de beste manier om de kans op besmetting te verkleinen. Het vaccin beschermt tegen de meest voorkomende hoog- en laag-risico HPV-stammen; en dat verlaagt de kans op ernstigere gezondheidsproblemen door het virus aanzienlijk. Condooms kunnen daarom niet worden gebruikt om seksueel overdraagbare aandoeningen te voorkomen, maar maken wel deel uit van veiliger vrijen.
Voorlichting en bewustwording over complexe HPV-kwesties
Voorlichting over hoe je HPV krijgt is van groot belang, gezien de hoge incidentie en de gezondheidsrisico’s die ermee gepaard gaan. Omdat velen zich niet bewust zijn van de gevaren van HPV, kunnen patiënten vaak niet weten hoe gemakkelijk het kan worden overgedragen zonder dat er een stigma op het virus wordt geplakt waardoor mensen zich niet laten testen en vaccineren.
Het zou informatie moeten bevatten over de overdracht en preventie van HPV en de nadruk moeten leggen op regelmatige screening. Op dergelijke onderwijsniveaus zou men de fobie en het stigma kunnen verminderen door te begrijpen dat HPV veel voorkomt en dat elke seksueel actieve persoon het op een bepaald moment in zijn leven kan oplopen. Een dergelijk begrip zal de betrokkenen aanmoedigen om proactieve maatregelen te nemen om zich te laten vaccineren en deel te nemen aan gezondheidscontroles.
Tips om HPV te voorkomen
Een andere krachtige preventiemethode tegen dit virus is vaccinatie. Het vaccin beschermt de meest voorkomende hoog- en laagrisicotypes van het humaan papillomavirus. Er wordt aangeraden dat jongens en meisjes zich bij voorkeur laten vaccineren voordat ze beginnen met seksuele activiteit. Het vaccin is zeer effectief in het voorkomen van ziekten zoals baarmoederhalskanker en genitale wratten veroorzaakt door HPV.
Naast vaccinatie spelen ook veilige seksuele praktijken een zeer belangrijke rol. Deze omvatten consequent en correct gebruik van condooms, het verminderen van het aantal seksuele partners en het bespreken van seksuele gezondheid met de partner. Condooms kunnen geen 100% preventie tegen HPV garanderen, maar ze verminderen de kans op besmetting enorm.
Routinescreening is een andere vorm van preventie. Routinetests op afwijkingen in de baarmoederhals, uitstrijkjes en HPV-tests voor vrouwen kunnen worden gedaan om precancereuze cellen en de mogelijke aanwezigheid van specifieke hoogrisicotypes van HPV te identificeren, waarbij de infecties kunnen worden behandeld als ze in een vroeg stadium worden gevonden, en op dezelfde manier kunnen mannen preventieve maatregelen nemen door routinecontroles en advies van hun zorgverleners.
De rol van open communicatie in HPV-veiligheid
De meest preventieve rol om HPV niet over te dragen ligt in communicatie. Een open gesprek over seksuele gezondheid zorgt ervoor dat partners de risico’s begrijpen en gezonde beslissingen nemen. Praten met de partner over HPV en de implicaties ervan helpt om stigma’s te verminderen en moedigt het juiste gebruik van vaccinaties en regelmatige screening aan.
Zorgverleners spelen ook een belangrijke rol in het voorlichten van hun patiënten over HPV. Door feiten te geven over hoe je HPV krijgt, samen met de algemene gevolgen voor de gezondheid, kunnen zorgverleners hun patiënten de macht geven om controle te hebben over hun seksuele leven. Het routinematig stellen van vragen over HPV zou een van de normatieve aspecten moeten zijn van de seksuele controle van jongvolwassenen.
Conclusie
Het is essentieel om te weten hoe je HPV krijgt omdat dit uiteindelijk het bewustzijn over deze veel voorkomende seksueel overdraagbare aandoening zou vergroten en de incidentie ervan zou verminderen. De manieren van overdracht zijn meestal seksueel, waaronder vaginale, anale en orale coïtus. De niet-seksuele routes zijn relatief beperkt. Voor degenen die zich zorgen maken over hun gezondheid, kan een SOA test online een handige manier zijn om snel en discreet te controleren op HPV en andere seksueel overdraagbare aandoeningen. Kennis van de risicofactoren die geassocieerd worden met deze ziekte kan iemand in staat stellen om proactief tegen de ziekte op te treden.
Voorlichting over HPV, in combinatie met vaccinatie en veilig vrijen, gevolgd door routinescreenings, kan de risico’s van dit specifieke virus voor een groot deel verminderen. Door open gesprekken over seksuele gezondheid en de realiteit van HPV aan te moedigen, kan men het stigma rond het virus verminderen en gezonder gedrag bevorderen.
Het virus zelf komt veel voor en treft veel mensen, maar begrijpen hoe het virus wordt overgedragen en wat de mogelijke gevolgen zijn, geeft controle over seksuele gezondheid. Door voorlichting, vaccinatie en preventieve maatregelen kunnen we samenwerken en de aanwezigheid van het virus bij ons allemaal verminderen.
